Μια μέρα στην ακρογιαλιά που βγήκα για βολτίτσα
Βλέπω να βγάζ’ η θάλασσα μπροστά μου μια βαλίτσα
Την άνοιξα περίεργος και βλέπω Παναγιά μου
Να βγαίνει ένα ντουπ ντουπ ντουπ ολόκληρο μπροστά μου

Αμέσως λέω σώθηκα το πρόβλημα θα λύσω
Και τρέχω σ’ ένα παλιατζή να το μοσχοπουλήσω
Μα μόλις το είδε ο παλιατζής ασπρίσαν τα μαλλιά του
Λέει "Θέ μου ένα ντουπ ντουπ ντουπ" και κόπηκι η μιλιά του

Παίρνω ξανά το ντουπ ντουπ ντουπ και πάω για το σπίτι
Το είδε η γυναίκα μου και μ’ έπιασ’ απ’ τη μύτη
"Πάρτο και φύγε από δω παλιάνθρωπε αλήτη
Τι θέλει ένα ντουπ ντουπ ντουπ μέσα σ’ αυτό το σπίτι;"

Σ’ ένα ζητιάνο σκέφτηκα το ντουπ ντουπ ντουπ να δώσω
Κι απ’ τη μιζέρια το φτωχό μια και καλή να σώσω
Μα μόλις το αντίκρυσε του `ρθε λιποθυμία
"Διώχ’ το από δω το ντουπ ντουπ ντουπ μη φέρω αστυνομία"

Σαράντα χρόνια μου `κανε το ντουπ ντουπ ντουπ παρέα
Κι από βαθιά γεράματα πεθάναμε μοιραία
Μαζί μου στον παράδεισο πήγα να το περάσω
Τον Άγιο Πέτρο θέλοντας στον ύπνο να τον πιάσω
Μα ο Άγιος Πέτρος φώναξε: "Μέσα δε θα σε βάλω
Πάρτο από δω το ντουπ ντουπ ντουπ και πήγαινε στο διάλο"

Τελιώνοντας θα ήθελα μια συμβουλή να δώσω
Κι απ’ όλα όσα τράβηξα κι εσάς να σας γλιτώσω
Αν τύχει στην ακρογιαλιά και μια βαλίτσα βρειτε
Ποτέ μην την ανοίξετε τι κρύβει για να δείτε
Μην πείτε πως την τύχη σας τη βρήκατ’ επιτέλους
Γιατί με ένα ντουπ ντουπ ντουπ θα ζείτε μέχρι τέλους