Ένα σπουργίτι έδεσε τον ήλιο στην ουρά του
κι αυτός αποτρελάθηκε με τα καμώματά του
κι έβαλε στο παράθυρο μαλαματένια γλάστρα
την πότισε και φύτεψε ένα κλωνάρι άστρα

Απ’ όσες μέρες ζήσαμε αυτή είναι η πιο καλή μας
ο Άγγελος κι ο Αλέξανδρος παίζουνε στην αυλή μας
Απ’ όσες μέρες ζήσαμε αυτή είναι η πιο καλή μας
ο Άγγελος κι ο Αλέξανδρος στολίζουνε την ψυχή μας

Παίζουν κρυφτό με το Θεό κι αυτός μαζί τους τρέχει
κι όταν τα βρει να τους το πει κάνει πως δεν αντέχει
και με τα χρυσοπράσινα τα φύλλα τα σκεπάζει
μην τα μουσκέψει η βροχή και τ’ άγριο το χαλάζι

Κι όταν νυχτώσει έρχονται μες στ’ όνειρο να μπούνε
αυτά που εμείς δε ζήσαμε εκείνοι να τα δούνε