Η καρδιά, νύχτα που ζητά
Απ’ τα δυο σου χείλη μια πινελιά
Τρυφερά, λόγια σαν φτερά
Όπως ο αέρας μπλέκει στα μαλλιά

Αν μ’ αγαπάς, αν νοιάζεσαι
Για μένα να το λες
Δε φτάνει να με σκέφτεσαι
Δε φτάνει να με θες
Νερό που χάνεται οι όμορφες στιγμές
Κι ο χρόνος που δεν πιάνεται δε δίνει δυο ζωές

Τριγυρνάς, σαν πουλί πετάς
Πάνω απ’ τη ζωή μου και δε σταματάς
Βιαστικά, πάλι με φιλάς
Σαν το δαχτυλίδι μ’ έχεις που φοράς