Ποτέ σου δε θα ξαναδείς
Θάλασσες να καλπάζουν
Νύχτες, ιππότες της Ευχής
Βουνά να σ’ αγκαλιάζουν

Ποτέ σου δε θα ξαναδείς
Δάση να σε φωνάζουν
Αστέρια, Μοίρες της Αυγής
Ποτάμια να γιορτάζουν

Άνθρωπος πέρασε από εδώ
Και γέρασε τα μάτια
Στα χείλη έσταξε καημό
Πληγές, ζωές κομμάτια

Άνθρωπος πέρασε από εδώ
Και τρόμαξε ό,τι ζούσε
Τον κόσμο χώρισε στα δυο
Στο νου του πολεμούσε

Ποτέ σου δε θα ξαναδείς
Μήνες να σε γυμνάζουν
Όνειρα, φώτα της Ακτής
Φεγγάρια να σ’ αλλάζουν