Τόσα στραβά δεν τα μπορώ που να πατήσω
τη μεθυσμένη σου ψυχή πως να κρατήσω
μ’ ένα παράπονο στο στήθος σ’ αγαπάω
ας ήταν να μην ήξερα τώρα που πάω

Με ξενύχτια και με πόνο
την αγάπη σου πληρώνω
μα ποτέ μου δεν ξοφλάω
κι όσο πάει τόσο σ’ αγαπάω

Αν αγαπάς λένε πως ζεις όπως σ’ αρέσει
μα το μυαλό μου αυτό δεν λέει να το χωρέσει
δεν είσ’ αυτός που είχα κάποτε γνωρίσει
είσ’ ένας άνθρωπος που πάει να με διαλύσει