Στο στήθος ανοιχτήκαν τα κελιά
τα σώματα γυρεύουν αγκαλιά
τινάζω το χειμώνα από το πέτο
γεμίζω με στιχάκια το πακέτο.

Η θάλασσα ξυπνά ψυχές
κι ο κάμπος τις καλμάρει
πεθαίνουνε χίλιες φορές
στου Μάη το φεγγάρι.

Στο Ναύπλιο γυρίσαν τα πουλιά
κι εγώ ξανά μετράω τα σκαλιά
την άνοιξη θεριεύουν στις πατρίδες
οι θύμησες που χάραξαν ελπίδες.