Μη με κοιτάς που κλαίω
είμαι εγώ σου λέω
λιώνω και συ αντέχεις
στάλα ψυχή δεν έχεις.

Με κρατάς, με κρατάς, με κρατάς φυλακισμένο
και γελάς, και γελάς μα εγώ το υπομένω.
Με κρατάς, με κρατάς, με κρατάς φυλακισμένο
με κρατάς και γελάς μα εγώ θα περιμένω.

Σπάσε το γυαλί στα δύο
σπασ’ το τώρα να κοπώ
με το αίμα που θα τρέξει
να σου γράψω σ’ αγαπώ.

Τώρα που εγώ τελειώνω
κλαίω μα δε θυμώνω
πίνω νερό με λύπες
κι όμως σκληρό με είπες.