Μη μου ζητήσεις μάτια μου ταξίδι στο φεγγάρι
ποιος θέλει φως απ’τ’άγριο να πάρει
ποιόν είδες να ξεπέρασε ποτέ το όριο του
χωρίς να βρει μπροστά τον εαυτό του

Εγώ να ξέρεις βρέθηκα μια νύχτα στη Σελήνη
μα έλειπε απ’τη θέση της εκείνη
Εγώ να ξέρεις βρέθηκα μια νύχτα στη Σελήνη
κι είδα πώς κρέμεται η ψυχή
αν δεν πατάει σ’ανθρώπου γη πώς μεγαλώνει η οδύνη

Να μη περάσεις μάτια μου τα σύνορα της φύσης
τ’ασήμαντο του ανθρώπου μη νικήσεις
γιατί όποιος προχώρησε πιο κει τα όρια του
αντίκρισε με φόβο τη χαρά του

Εγώ να ξέρεις βρέθηκα μια νύχτα στη Σελήνη
μα έλειπε απ’τη θέση της εκείνη
Εγώ να ξέρεις βρέθηκα μια νύχτα στη Σελήνη
κι είδα πώς κρέμεται η ψυχή
αν δεν πατάει σ’ανθρώπου γη πώς μεγαλώνει η οδύνη