Να το βούλωνε, για πάντα να το βούλωνε,
η εποχή που χρόνια τώρα με παιδεύει
Να το βούλωνε, για πάντα να το βούλωνε,
αυτός ο ήλιος που τις θάλασσες ζεσταίνει
Να το βούλωνε, για πάντα να το βούλωνε,
αυτή η φύση που απειλεί το λυπημένο
Να το βούλωνε, για πάντα να το βούλωνε,
αυτή η ώρα που σκοτώνει το νεκρό

Να το βούλωνε, για πάντα να το βούλωνε,
αυτή η άρνηση που με κρατάει σε νύχτα
Να το βούλωνε, για πάντα να το βούλωνε,
αυτή η σκέψη που έχει πάρει μακριά μου κάθε φως
Κι ύστερα όλα όσα το βούλωσαν μπορούνε πάλι να μιλήσουν
Κι ύστερα όλα όσα το βούλωσαν μπορούνε πάλι να υψωθούν