Αλέξανδρέ μου τ’ άρματα ποιο ξέρει να κρατήσει
δόρυ Μακεδονίτικο τον ήλιο να τρυπήσει
Μια μπαταριά και ξύπνησε η θάλασσα στην γέρα
δυο μπαταριές δυο ζωγραφιές τρέμουνε στον αγέρα

Από ένα αχούρι ξεκινάμε τον κόσμο ανάποδα γυρνάμε
κι είν’ ο καιρός τις τσέπες σου που ξεχειλίζει
κι αυτό το φως που με πονάει και με ζαλίζει

Αλέξανδρέ μου μιαν αυγή να σ’ έβλεπα στη Σμύρνη
κι ο Βουκεφάλας να ριγεί σ’ αρχαίο καλντερίμι

Μια μπαταριά και ξύπνησε η θάλασσα στο πέραν
δυο μπαταριές δυο ομορφιές στον κόσμο που μας φέραν

Από ένα αχούρι ξεκινάμε τον κόσμο ανάποδα γυρνάμε
κι είν’ ο καιρός τις τσέπες σου που ξεχειλίζει
κι αυτό το φως που με πονάει και με ζαλίζει