Στη πόλη που μένω
τα φώτα χορεύουν μ’ ένα ξέφρενο ρυθμό
Τα μάτια μου καίνε καπνοί με θολώνουν
κι ένα στόμα στεγνό.

Στη πόλη που μένω
τα ίχνη σου ψάχνω, μα τα σβήνει ο καιρός
το τραγούδι με παίρνει μαζί του και πάλι
δεν γίνεται αλλιώς

Κι ότι προσπάθησα ν’ αφήσω
ίσως μείνει μονάχα μια κραυγή
μα σ’ ένα κόσμο που σωπαίνει
αυτή είναι η μόνη εκλογή

Στη πόλη που μένω
αφήνω σημάδια σε κάθε γωνιά
στους δρόμους της τρέχω με σφιγμένα
τα δόντια με χαμένα λογικά

Κι ότι προσπάθησα ν’ αφήσω
ίσως μείνει μονάχα μια κραυγή
μα σ’ ένα κόσμο που σωπαίνει
αυτή είναι η μόνη εκλογή!!!