Μ’ ένα μαντήλι στον καρπό
με τα γυαλιά που αγαπώ
και μ’ έναν άνεμο για μας
που στο κορμί σου θα φοράς
και θα μας πάει
έτσι να έρθεις να με βρεις
μες στα σοκάκια της ζωής
μ’ ένα φιλί που το φιλί
στα δυο σου χείλη θα χαθεί
σαν το φεγγάρι
μ’ ένα φιλί

Σαν μια φλόγα από κλεμμένο αναπτήρα
η αγάπη μας ελεύθερη γυρνά
στα μπαράκια στις κουβέντες που σου πήρα
στα τραγούδια που `ναι σαν παραγγελιά
Σαν μια φλόγα από κλεμμένο αναπτήρα
η αγάπη μας ελεύθερη γυρνά
στα μπαράκια στις κουβέντες που σου πήρα
στα τραγούδια που `ναι μες στα φωτεινά τα δειλινά

Ξημέρωσαν για μας
βγάλε τη ζωνη που φοράς
κι άσε τη μέση σου γυμνή
κι άσε να έρθει η στιγμή
που θα μας πάρει
ξέχνα τα δήθεν και τα πώς
είσαι φευγάτη κι είμαι αλλιώς
σβήνουν οι νύχτες κι η ζωή
και κάπου ο χρόνος θα χαθεί
μες στο φεγγάρι
μ’ ένα φιλί