Πόσο μ’ αρέσει ρε ζωή
Τραγούδια να σου γράφω
Και όσα πέρασα μικρή
Να σου τα περιγράφω
Από μικρή δεν ήθελα
Γράμματα να μαθαίνω
Και βούταγα στα κύματα
Ταξίδια να πηγαίνω

Με μάλωνε ο πατέρας μου
Που πήγαινα σεργιάνι
Κι η μάνα πληγωνότανε
Και μου ‘φτιαχνε λιμάνι
Μα εγώ σημαία σήκωσα
Από μικρή δικιά μου
Και μόνη μου κυνήγησα
Να βρω τα όνειρά μου

Προς άγνωστη κατεύθυνση
Ερχόμενη απ’ τη Σμύρνη
Μία γενιά πριν από μας
Σημάδια να αφήνει
Αυτούς τους σύγχρονους καιρούς
Δεν τους καταλαβαίνω
Εγώ παιδάκι ήμουνα
Και έτσι παραμένω