Αητέ μου, τα φτερούγια σου
ν’ απλώσω του παιδιού μου
και συ αηδόνι μου χρυσό
στην κούνια να καθίσεις
με τη γλυκιά σου τη φωνή
να μου το νανουρίσεις
και σαν το δεις να κοιμηθεί
τα μάτια του να κλείσεις
τρέξε του ύπνου φώναξε
να μου το σεργιανίσει.

Έλα ύπνε και πάρε το,
πάρ’ το στους μπαξέδες
και στρώσε του να κοιμηθεί
με ρόδα και μενεξέδες

Κοιμήσου εσύ παιδάκι μου
κι εγώ σε νανουρίζω
κι εγώ την κούνια σου κουνώ
γλυκά να σε κοιμίζω

Κοιμήσου, το γαρύφαλο
δίπλα στη ματζουράνα,
κοιμάται το παιδάκι μου
με τη γλυκιά του μάνα

Κοιμήσου εσύ παιδάκι μου
μέσα στην αγκαλιά μου
ν’ ακούς τους χτύπους της καρδιάς
που λένε τ’ όνομά σου

Κοιμήσου χαιδεμένο μου
και μοσχαναθρεμένο μου
καλά σου ξυπνητούρια
και στο γάμο σου κουλούρια

Μη χτυπάτε, μη βροντάτε
το παιδάκι μου κοιμάται
Νάνι, νάνι, νάνι, νάνι
κι όπου του πονεί να γιάνει...