Απέναντί μου, βλέπω τη φωτογραφία
που μου γελάς και γράφεις πάνω σ’ αγαπώ

Επέτειος και απόψε, όπως κάθε χρόνο
επέτειος και απόψε που με βρίσκει μόνο
τέτοια μέρα έπρεπε να σουνα με μένα
και όχι αποτσίγαρα να μετρώ σβησμένα

Απέναντί μου βλέπω τη φωτογραφία
που μου γελάς και γράφεις πάνω σ’ αγαπώ
Θεέ μου πως γίνεται ρωτάω με απορία
σ’ άλλον να λες τη νύχτα αυτή το σ’ αγαπώ

Επέτειος και απόψε σε ένα άδειο σπίτι
και από το τραπέζι το δώρο σου να λείπει
κάτι λίγα πράγματα που’ χεις ξεχασμένα
τα αγγίζω και πονώ λες και αγγίζω εσένα