Δε πρόλαβα ποτέ να πω
μείνε μη φεύγεις σ’έχω ανάγκη
σου το’χα πει πολλές φορές στο παρελθόν
σε χρειάζομαι κοντά μου κάθε βράδυ
Ήσουνα αέρας για να ζω
πώς με σκοτώνεις μ’ένα αντίο
δεν το πιστεύω πως τελειώνουν όλα εδώ
και γίνεται το ένα τώρα δύο

Μάζεψες τα πράγματά σου όλα
άφησες μονάχα ότι σου χάρισα εγώ
έκλεισες με δύναμη την πόρτα
πόσο θέλω να’ξερες μεσ’τη βαλίτσα σου
να χώραγα κι εγώ...

Θα’θελα να’σουνα εδώ
που είναι η ζωή μου τόσο άδεια
μεσ’το σκοτάδι δευτερόλεπτα μετρώ
και δεν περνάνε τώρα πια τα βράδια
Ήσουνα αέρας για να ζω
πώς με σκοτώνεις μ’ένα αντίο
δεν το πιστεύω πως τελειώνουν όλα εδώ
και γίνεται το ένα τώρα δύο

Μάζεψες τα πράγματά σου όλα
άφησες μονάχα ότι σου χάρισα εγώ
έκλεισες με δύναμη την πόρτα
πόσο θέλω να’ξερες μεσ’τη βαλίτσα σου
να χώραγα κι εγώ...