Να `σουν το χρώμα
απ’ το κραγιόν στο στόμα
να `χα τη μυρουδιά
απ’ τα δικά σου τα φιλιά
να `χα τα ρούχα
αυτά που `χεις φορέσει
να `μουνα μια κλωστή
να μ’ έχεις δέσει.

Έγινε ο κόσμος γύρω μια σιωπή
κι εγώ μια νύχτα με βροχή
θα σε γυρέψω
κι ας πέσω χάμω λιώμα από καημό
μα το δικό σου γυρισμό
θα ζητιανέψω.

Να `μουν το χνούδι
στ’ απαλό παλτό σου
να `μουν η φλέβα
που χτυπάει στο λαιμό σου
να `μουν τα λόγια
που σ’ έχουνε μεθύσει
να `μουν η θλίψη
στα μάτια που `χεις κλείσει.

Έγινε ο κόσμος γύρω μια σιωπή
κι εγώ μια νύχτα με βροχή
θα σε γυρέψω
κι ας πέσω χάμω λιώμα από καημό
μα το δικό σου γυρισμό
θα ζητιανέψω.

Κι ας πέσω χάμω λιώμα από καημό
μα το δικό σου γυρισμό
θα ζητιανέψω.

Να `σουν το χρώμα
απ’ το κραγιόν στο στόμα
να `χα τη μυρουδιά
απ’ τα δικά σου τα φιλιά.