Την πόλη μου την παιδική
μια νύχτα είδα μαγική
μπροστά μου να φωτίζει,
απόγευμα και Κυριακή
πυκνή και ήσυχη βροχή
στα φώτα της δακρύζει,
βιτρίνες έρημες, κλειστές
πλατείες άδειες, σκοτεινές
σιωπή που τις ραγίζει,
φωνή βραχνή του εκφωνητή
της μπάλας κόλπα και γιατί,
ραδιόφωνο που τρίζει

Κι εγώ που έψαχνα να βρω
τον παιδικό μου θησαυρό
στου δρόμου το κουβάρι,
ταξίδεψα παιδί μικρό
μα βρήκα κόντρα τον καιρό
και κάλπικο το ζάρι,
κι εγώ που έψαχνα να βρω
τον παιδικό μου θησαυρό
στου δρόμου το κουβάρι,
στην ίδια πόλη τριγυρνώ
την πρώτη αγάπη μου ζητώ
να βρω ποιος μου `χει πάρει.

Την πόλη μου την παιδική
μια νύχτα είδα μαγική
μπροστά μου να γιορτάζει,
στο σπίτι άμαψε το φως
ξυπνά ο μικρός μου αδερφός
κι η μάνα μου του τάζει,
η μπάντα παίζει δυνατά
φαντάροι τρέχουν στα στενά
κρυφό τους καίει μαράζι,
στις στέγες χιόνι και καπνιά
σχολείο, αρχαία στις εννιά
Δευτέρα που χαράζει.

Κι εγώ που έψαχνα να βρω
τον παιδικό μου θησαυρό
στου δρόμου το κουβάρι,
ταξίδεψα παιδί μικρό
μα βρήκα κόντρα τον καιρό
και κάλπικο το ζάρι,
κι εγώ που έψαχνα να βρω
τον παιδικό μου θησαυρό
στου δρόμου το κουβάρι,
στην ίδια πόλη τριγυρνώ
την πρώτη αγάπη μου ζητώ
να βρω ποιος μου `χει πάρει.

Κι εγώ που έψαχνα να βρω
του κόσμου τον κριτή
στην πόλη ετούτη τη μικρή
τον βρήκα ποιητή.