Ήρθε ξαφνικά ένα πρωί
κι όλα όσα ζήσαμε μαζί
είναι σαν να τα `χω φανταστεί
Ήσουν λέει όλη μου η ζωή
ό, τι πιο πολύτιμο στη γη
πέρα από κάθε λογική

(φαντασία)
Μα ξέρω τώρα πια την αλήθεια

Δεν υπάρχεις ήσουν ψέμα
μια αγάπη στα χαμένα
Δεν υπάρχεις στην ουσία
στη δική μου φαντασία
Δεν υπάρχεις κατά βάθος
του μυαλού μου ήσουν λάθος
Τώρα ξέρω την αιτία
η δική μου φαντασία

Ίσως ήταν όνειρο τρελό
κι όμως τελικά τ’ ομολογώ
θα `θελα για λίγο να σε δω
Κάπου κάπου σκέφτομαι ξανά
Όλα μοιάζουν τόσο αληθινά
πώς μπορεί λοιπόν να ειν’ απλά