Το όνομά σου έδωσα, αγόρι μου, σε λίμνες με στάσιμα νερά
Για να βρεθείς, αγόρι μου, σε δρόμους μακρινούς
Όταν η νύχτα πέφτει στα πράσινα κλαδιά
Αυτός που παίρνει τις ψυχές, αγόρι μου, κατεβαίνει σε μέρη σκιερά.

Ο πόνος της ψυχής δε φεύγει με το σβήσιμο
Απ`τις ψυχές που χάνονται, αγόρι μου, αυτή η ψυχή τι σειρά έχει;
Αυτή η ψυχή ποια είναι;

Τη φωνή σου έδωσα, αγόρι μου, σε νερά τρεχούμενα
Για να μη βυθιστείς, αγόρι μου, σε ματωμένους ύπνους
Όταν το πρωινό φως διώχνει τα σκοτάδια
Τα διαβατάρικα πουλιά, αγόρι μου, κατεβαίνουν στα χωράφια.

Την αγάπη σου έδωσα, αγόρι μου, σε βουνοκορφές ψηλές
Για να σβήσεις, αγόρι μου, τη φωτιά του έρωτα
Όταν οι κάργες τριγυρίζουν πίσω από τους γερανούς
Τα τραγούδια των βοσκών να διαπερνούν τις σκέψεις σου.