Πάνω στην ταράτσα
σε ένα τεντωμένο σκοινί
απλωμένα τα ρούχα
κουνάνε χέρια και πόδια μαζί
στον άνεμο

Και εγώ σκέφτομαι εσένα
σκέφτομαι εσένα
σκέφτομαι εσένα..

Άσπρο ρούχο
της ζωής μου άσπρο χαρτί
μια ανάμνηση μόνο
ανάσα στο τζάμι θολή

Άσπρο ρούχο
της ζωής μου άσπρο χαρτί
θα πετάξω μια άσπρη σαΐτα
να `ρθει να σε βρει

Ξημερώνει στους δρόμους
τρεμοπαίζουν τα φώτα μες τη σιωπή
και στις γρίλιες περιμένουν
το φως να τρυπώσει κάποια στιγμή