Μάνα μ’, όταν με γέννησες,
γιατί δε μου το είπες
πως έχει ο κόσμος βάσανα,
μανούλα μου γλυκιά
πως έχει ο κόσμος πίκρες;

Καλύτερα να πέθαινα
προτού να γεννηθώ,
να μη γνωρίσω βάσανα
και να μην πληγωθώ.

Μάνα μ’, όταν με γέννησες,
σκληρή ’ταν η καρδιά σου
και μ’ έκανες πιο δυστυχή
μανούλα μου γλυκιά
απ’ όλα τα παιδιά σου.

Καλύτερα να πέθαινα
προτού να γεννηθώ,
να μη γνωρίσω βάσανα
και να μην πληγωθώ.

Μάνα, με καταστρέψανε
οι συγγενείς και οι φίλοι
και δε γελάσανε ποτέ
μανούλα μου γλυκιά
τα δυο πικρά μου χείλη.