Κυρ τζίτζικα συμπάθα με
που δε σε σιγοντάρω
μ’ απ’ όλα αύτά που πάθαμε
μου `ρχεται να φουντάρω
να βάλω πέτρα στο λαιμό
και μια και δυο στον ποταμό

Κυρ τζίτζικα μας πιάσανε
τον Αύγουστο στο Πήλιο
και μας εξαναγκάσανε
να βάψουμε τον ήλιο
Με το συμπάθειο βρε παιδιά
πάρτε πινέλο και μπογιά

Κυρ τζίτζικα εβάψαμε
με φούμο δυο αχτίδες
Τα χέρια μας εκάψαμε
κι οι άλλοι μην τους είδες
και θα το δεις, λόγω τιμής
για όλα αυτά θα φταίμε εμείς