Μη ρωτάς τι λένε οι άλλοι
μην ακούς τα μυστικά.
τις δικές μου αμαρτίες
κράτα τες μακριά.

Στα σοκάκια που περνάμε
οι φωνές γίναν κραυγές
ασ`τα όνειρα να φύγουν
για πλατείες ανοιχτές.

Λόγο δεν έδωσα ποτέ
κι όσα μαχαίρια με κοιτούν
χρέη δεν ξέρουν να ζητούν.
Μονάχα λάθη με κρατάν
μέσα στο φως χωρίς σκιές
οι δυο ανάσες μας βαριές.

Τα ραδιόφωνα που αλλάζεις
δεν μου λένε τι να ζω
οι στοές τα καφενεία
να με δεις και να σε δω.

Στα σοκάκια που περνάμε
είν`τα μάτια αγκαλιά
έλα απόψε να σου δείξω
τα παιχνίδια τα ιερά.