Αυτό που δεν κατάφερα
να κάνω με τα λόγια
θ’ αφήσω να το κάνουνε
του χρόνου οι πληγές

Γιατί δεν υποφέρεται
ποτέ τη στενοχώρια
να την ενιώθεις μόνος σου
και μόνος σου να κλαις

Αυτό που δεν κατάφερα
να κάνω με το σώμα
θ’ αφήσω νά `ρθει μόνο του
χωρίς βία κι ορμή

Γιατί για σένα κλείδωσα
ψυχή, φιλί κι ακόμα
με τυραννάει που πέταξα
για πάντα το κλειδί

Αυτό που δεν κατάφερα
να κάνω με τη σκέψη
θ’ αφήσω να το κάψουνε
ντροπή κι εγωισμός

Γιατί να ξέρεις έχασα
αυτά που `χα πιστέψει
όταν η νύχτα μέσα σου
μου έκρυψε το φως

Αυτό που δεν κατάφερα
να κάνω με τα λόγια
θ’ αφήσω να το κάνουνε
του χρόνου οι πληγές

Γιατί δεν υποφέρεται
ποτέ τη στενοχώρια
να την ενιώθεις μόνος σου
και μόνος σου να κλαις