Μπορείς να κρύβεσαι πίσω απ’ το δάχτυλό σου,
στο παραμύθι σου, στον κόσμο το δικό σου,
να λες πως δε σ’ απασχολεί που `χει ραγίσει το γυαλί,
μα εσένανε σε καίει πιο πολύ.

Εγώ την αμαρτία μου τη λέω,
δε θα πληρώνω και για λάθη που δε φταίω,
εγώ την αμαρτία μου τη λέω,
για σένα την καρδιά δεν ξανακαίω.

Μπορεί να ξέχασες τη συμπεριφορά σου,
να διαγράφει ό,τι θέλει η καρδιά σου,
να λες πως δε σ’ απασχολεί που `χει ραγίσει το γυαλί,
μα εσένανε σε καίει πιο πολύ.

Εγώ την αμαρτία μου τη λέω,
δε θα πληρώνω και για λάθη που δε φταίω,
εγώ την αμαρτία μου τη λέω,
για σένα την καρδιά δεν ξανακαίω. ( )