Πες μου ποια ήταν η αρχή
κι έγινα κύμα που ποτέ δε φτάνει
ένα παράπονο μισό μου χάρισες
της λύπης μου φουστάνι

Κύμα που πάει και γυρνά
είσαι κι εσύ που όλο μου ζητάει
πόσον καιρό να στέκω εδώ στο άγνωστο
βράχος που δε λυγάει

Πια δε μιλώ, ούτε ζητώ
στάχτη τα λόγια
στο νερό να σκορπώ
Χρώματα χίλια μέτρησα, πέρασα, ανέμισα
ήλιος που δε βασίλεψα
στην αγκαλιά σου μόνο εγώ ταξίδεψα

Κοίτα ψηλά στον ουρανό
έγινα σύννεφο που σχήμα αλλάζει
φόρεσα ρούχο γιορτινό, αέρινο
τον κόσμο κάνω χάζι

Άκρη την άκρη θα σε βρω
κι από του κόσμου τις σκεπές πιο πάνω
έχω αγέρα στα μαλλιά ατίθασο
και τον καιρό μου κάνω.