Και έτσι ξαφνικά χωρίς να περιμένεις
σταμάτησε η καρδιά και όπως ήρθες φεύγεις
τελείωσε η ζωή και ήρθε το κοράκι
να σου πάρει μέτρα για το ξύλινο κουτάκι

Σε μια γωνιά το φέρετρο επάνω του κεράκια
γύρω συγγενείς με μαύρα κουστουμάκια
κλαίνε και πονάνε τον καλό τους φίλο
μα όσο εκείνος ζούσε του βγάλαν τον καρκίνο

Τι είναι ο άνθρωπος ρε μάγκα στη λεωφόρο της ζωής
μια πατημένη γάτα που δε νοιάζεται κανείς
και η ζωή ετούτη πολύ χοντρό παλούκι
θέλεις ή δε θέλεις σε ρίχνει μες στο λούκι

Μετά από κάτι μέρες ήρθε ο δικηγόρος
μαζί με τη διαθήκη και χάθηκε ο πόνος
για τον καθένα κάτι μα σε όποιον δεν αφήσει
ας είναι πεθαμένος θα τον βλασφημήσει

Ξέρω κάτι αρπαχτικά δίχως ράμφος και φτερά
τα λένε συγγενείς τρώνε κόπους μιας ζωής
μόνο ο κουμπάρος δείχνει λυπημένος
μα γύρω από όνειρα του δίνει τα κλειδιά

Τι είναι ο άνθρωπος ρε μάγκα στη λεωφόρο της ζωής
μια πατημένη γάτα που δε νοιάζεται κανείς
και η ζωή ετούτη πολύ χοντρό παλούκι
θέλεις ή δε θέλεις σε ρίχνει μες στο λούκι

Όσο ζεις και στα μασάνε όλοι σ’ αγαπάνε
μα όταν θα ψηφίσεις τότε σε ξεχνάνε
και έρχονται στο μνήμα μια φορά το μήνα
με άνθη πλαστικά μην έρχονται συχνά

Τη νύχτα όταν περάσεις απ’ το νεκροταφείο
φίλε μην τρομάξεις αν ακούσεις τις φωνές
είναι οι νεκροί κλαίνε και γελάνε
που έχουνε γλιτώσει απ’ την παλιό ζωή