Σαν ζωγραφιά ο ουρανός το δειλινό
γέρνει ο ήλιος, ακουμπά στο πέλαγος

Με πόθο στην καρδιά και φυλαχτό
έχω στο νότο ένα παράθυρο ανοιχτό

Το καλοκαίρι αυτό
μαζί σου να πλαγιάζω
και τους μικρούς χειμώνες
δεν τους λογαριάζω

Σκόρπια στιχάκια και σπιτάκια ολόλευκα
με τριανταφυλλένια αυλή στην ανεμιά

Μες στο γαλάζιο τ’ ουρανού θ’ αναστηθώ
ένα αστεράκι του βυθού είμαι θαρρώ