Ζωή πώς με μαγεύεις
τα νιάτα μου παιδεύεις
και με πετάς σε ξένα
λιμάνια ξεχασμένα.

Αχ ζωή που μαζί σου πλαγιάζω
δεν σε ζω κι όλο αναστενάζω.
Αχ ζωή που μαζί σου πλαγιάζω
δεν σε ζω κι όλο αναστενάζω.

Μην έχεις ψευδαισθήσεις
ό, τι είναι να το ζήσεις
στιγμές που δε γυρνάνε
ας φύγουν και ας πάνε.

Μ`άφησες να νομίζω
ότι εγώ σ`ορίζω
στην αγκαλιά σου μέσα
χάθηκα, βρε μπαμπέσα.