Στο κομοδίνο άφησες
μια αρμαθιά κλειδιά κι ευχές.
Για μια ζωή καινούρια νέα
μάτια γλυκά μου, χείλη ωραία.

Φόρεσες ένα σκούρο τζιν
και η ζωή μου όπως πριν,
δε θα`ναι όταν ξημερώσει.
Τα μάτια σου είχανε θολώσει.

Το πρόσωπό σου στον καθρέφτη
δεν έσβησε κι ακόμα πέφτει
μια βροχή, βροχή μοιραία,
μάτια γλυκά μου, χείλη ωραία.

Μες στο δωμάτιο μπαίνει φως,
όταν της μνήμης ο αχός,
σφυρίζει φάλτσα τ`όνομά σου,
άφησες κάποια πράγματά σου.

Με τρώει το παράπονο
και το τσιγάρο τ`άπονο,
κρατάει πάντα τόσο λίγο,
μαζί σου ήθελα να φύγω.

Μάτια γλυκά μου, χείλη ωραία
πού να`βρω τη ζωή τη νέα,
έχω μια ιδέα για να ζήσω,
τη νέα ζωή θα τραγουδήσω.

Το πρόσωπό σου στον καθρέφτη...