Μη με ρωτήσεις πού τραβώ
δεν ξέρω πού πηγαίνω
ό, τι κι αν είχα σ`το δωσα
χωρίς κουπιά παλεύω.

Δεν ξέρω αν σε χρειάζομαι
για να καταδικάζομαι
σκοτάδια ν`αγαπάω.
Ακόμα αν σε νοιάζομαι
για να παραμυθιάζομαι
εσένα πως νικάω.

Μη μου ζητήσεις να σου πω
τις νύχτες τι γυρεύω
πάλι απόψε έχασα
το τελευταίο τρένο.

Ένα ξέρω και στο λέω
θάλασσα είσαι βαθιά μου
ήλιος μες στα όνειρά μου
ουρανός και γη.