Τι έχει που είναι διαφορετικό
για πες μου τώρα
θέλω από κοντά ν’ ακολουθώ
πού να `σαι τώρα
δεν αντέχω ούτε ένα λεπτό
να έρθει η ώρα
πάλι απόψε μπρος μου να τη δω

Μοιάζει
ουρανός που συννεφιάζει
κι όσο εμένα με κοιτάζει
την καρδιά μου κομματιάζει
όταν κοιτάει

Μοιάζει
με φωτιά που χρώμα αλλάζει
κάνει πως πλησιάζει
μα φεύγει μακριά

Μείνε αδύναμη ακολουθώ
πού να πηγαίνει
και όμως νιώθω πως την αγαπώ
και περιμένω
τα βράδια ψάχνω μήπως και τη βρω
γι’ αυτή γυρνάω
τι νιώθει πώς να ξέρω κι απορώ

Μοιάζει
ουρανός που συννεφιάζει
κι όσο εμένα με κοιτάζει
την καρδιά μου κομματιάζει
όταν κοιτάει

Μοιάζει
με φωτιά που χρώμα αλλάζει
τις νύχτες με πειράζει
που είναι μακριά