Μια συννεφιά
τον ανοιξιάτικο τον ήλιο σου `χει κρύψει
κι έχεις στα μάτια σου παράπονο και θλίψη
και στο χαμόγελο ακεφιά

Μια συννεφιά
σιγοψυθίρισε τραγούδια του χειμώνα
κι ένιωσες βήματα μες στην ψυχή σου μόνα
να ζητιανεύουν συντροφιά

Μια συννεφιά
μια συννεφιά συνηθισμένη σαν τις άλλες
που σε τρομάζουν οι δικές τις βροχοστάλες
λες κι είναι πήλινα καρφιά

Μια συννεφιά
τι κι αν σου σκέπασε το φως με καταιγίδες
πάλι τις είδες στον καθρέφτη τις ρυτίδες
και κλαις την πρώτη σου ομορφιά

Μια συννεφιά...