Χάθηκες μες το δειλινό
αγόρι μου μελαχρινό
κι ήρθε χειμώνας στην καρδιά μου

Το γέλιο μου `πνιξε ο καημός
και ο δικός σου ο χαμός
ειν εφιάλτης στη βραδιά μου

Δειλινά κι απόβραδα
σε αναζητάω
Και να ρθεις σαν όνειρα
χάρη στο ζητάω

Δειλινά κι απόβραδα
κλαίω στ’ όνομά σου
Και στο μαξιλάρι μου
έχω τ’ άρωμά σου

Έφυγες μες το δειλινό
κι απ’ το όνειρο τ’ αληθινό
έμεινε αγάπη μου στάχτη

Πληγή βαθιά ο χωρισμός
και ο δικός σου γυρισμός
ούτε σαν όνειρο δε θα `ρθει