Ο φίλος μου δε γύρισε
τη νύχτα του Γενάρη
Ορθός τη νύχτα στάθηκε
και μες τη νύχτα χάθηκε
Βοριάς τον έχει πάρει

Απ’ τ’ ανοιχτό το παραθύρι
μπαίνει του κόσμου η βοή
Γεμάτο του είναι το ποτήρι
Μα εμένα άδεια η ζωή

Ο φίλος μου δε γύρισε
και ερήμωσαν οι στράτες
Στη γειτονιά που αρμένιζε
αγάπη ο κόσμος γέμιζε
κι ελπίδα οι διαβάτες