Ήρθε για να μου γελάσει
και με κράτησε απ`τον ώμο
η ζωή που είχα ξεχάσει
τώρα μου έδειχνε τον δρόμο.

Ένα παιδικό φουστάνι
να χορεύει στον αέρα
κι ένα γέλιο που δε φτάνει
για να βγει ούτε μια μέρα.

Έχω γεννηθεί να ζήσω
όχι να γυρίσω πίσω
όμως ό,τι πίσω μένει
κάπου θα σε περιμένει.

Τα μαλλιά μου χίλια χέρια
να χτυπάνε τα νερά
παγωμένα καλοκαίρια
γίνανε τα μυστικά.

Ένωσα τις δυο ζωές μου
δύο θάλασσες στη μέση
δύο μέσα μου οι φωνές μου
ποια αγκαλιά θα τις χωρέσει.