Αυτά τα μάτια τα αχανή
Θνητός ποιος θα παινέψει
Ποια έρημος ποια όαση
Θα του τη πει τη λέξη;

Στο φως πριν την Ανατολή
Στο φως μετά τη δύση
Στη πούλια στον Αλντεμπαραν
Τον ήλιο που έχει σβήσει

Βάλε το χέρι στην πληγή
Ψηλάφισε τη λέξη
Που χαραγμένη εδώ βαθιά
Μια για πάντα μ’ έχει σημαδέψει

Έλα όταν κατέβει ο χρόνος
Για να κολυμπήσει μυστικά στη μουσική
Τότε που ένα δάκρυ φτάνει
Να θολώσει η νύχτα σαν ρακή

Είσαι το αλάτι το ακριβό
Που φέρνουν καραβάνια
Από χαμένες θάλασσες
Στην έρημο λιμάνια

Έλα ουράνια ανατριχίλα
Τώρα που ο νους νοσταλγικά σ’ αναπολεί
Δίχως να ξέρει ή να θυμάται
Πάλι εσένα απόψε προσκαλεί