Γύρισα στο σπίτι μου αργά
όλα ήταν τόσο αδειανά
ούτε γέλια ούτε και φωνές
βουβαμάρα σ’ όλες τις γωνιές

Άνοιξα το ράδιο, το cd
και τη σκούπα την ηλεκτρική
έβαλα πλυντήριο αδειανό
να νομίζω ότι τριγυρνάς εδώ

Κι έλεγα «μην κάνεις φασαρία
σήκωσες την πολυκατοικία
κλείσ’ τα όλα κι έλα να κοιμηθούμε
έλα όνειρα μαζί να δούμε»

Γέμισα το μπάνιο με νερό
έριξα απ’ τον δικό σου τον αφρό
ξάπλωσα στον καναπέ, η ώρα τρεις
έβλεπα ντοκιμαντέρ ώσπου να `ρθείς

Μα με πήρε ο ύπνος ευτυχώς
άδικα περίμενα έτσι κι αλλιώς
κι ονειρεύτηκα ένα σπίτι με ζωή
που παντού τη σκόρπιζες παντού εσύ

Κι έλεγα «μην κάνεις φασαρία
σήκωσες την πολυκατοικία
κλείσ’ τα όλα κι έλα να κοιμηθούμε
έλα όνειρα μαζί να δούμε»