Ζω με τις δικές σου προσευχές,
έχω φυλαχτό ένα σου χάδι,
ζω και τις πιο δύσκολες στιγμές
ψάχνω να σε βρω μες στο σκοτάδι.

Πόσες θάλασσες, μάτια μου, άλλαξες,
είδα κι έπαθα να φτάσω,
πόσα πέλαγα βράδια πέρναγα
για να `ρθω να σ’ αγκαλιάσω.

Πως αλλάζουν όλα ξαφνικά,
γίνονται απρόσωπες οι νύχτες,
ποιος να συμπληρώσει τα κενά
απ’ του χωρισμού τις καληνύχτες.

Πόσες θάλασσες, μάτια μου, άλλαξες,
είδα κι έπαθα να φτάσω,
πόσα πέλαγα βράδια πέρναγα
για να `ρθω να σ’ αγκαλιάσω.