Χαράματα κι εσύ γυρνάς
τ`αμέτρητα αναμετράς
τα απροσπέραστα περνάς
και φεύγεις.

Στέλνεις φιλιά στον ουρανό
και μ`ένα αστρόπλοιο από καπνό
σ`ένα άλλο κόσμο μαγικό
ξεφεύγεις.

Μιλάς με ήρωες
και άγνωστους θεούς
και με νεράιδες πέφτεις και κοιμάσαι
κι όταν ξυπνήσεις το πρωί
χίλια κομμάτια έχεις κοπεί
να τα κολλήσεις όμως δε θυμάσαι.

Είσαι αλλού, αλλά εδώ
μόνος σου σε άδειο γήπεδο,
φοράς το δέκα και μπαλιές
μοιράζεις.

Σα λύκος είσαι μοναχός
σα θύελλα σαρωτικός
μα όταν γελάς, με πιτσιρίκι
μοιάζεις.

Σαν ένα αγρίμι
δεν στεριώνεις πουθενά
μες στο κεφάλι σου έχεις αναρχία
άπιαστος φεύγεις μια ζωή
σε κυνηγούν βράδυ πρωί
ο έρωτας και η μελαγχολία.