Στ’ ακρογιάλι με βαρκούλα
σαν περνούσα από τη Χιο,
είδα κόρη Χιωτοπούλα
που πλενόταν στο γιαλό.

Είχε μάτια δυο ζυμπούλια,
δυο χειλάκια κοραλλιά
και μου σκλάβωσ’ η μικρούλα,
μια για πάντα την καρδιά.

Έχω πλούτη μεγαλεία,
Χιωτοπούλα μου, χρυσή,
θα σε κάμω μια κυρία
μέσα σ’ όλο το νησί.

Και μου λέγει: "Έχω μάνα
και πατέρα στο χωριό,
τρέχα αγόρι μου και πέστο,
γιατί σ’ αγαπώ κι εγώ"!