Γεμάτο, φίλε, το τασάκι
το τραγούδι αδειανό
ό, τι καλό κι αν έχω κάνει
πώς μοιάζει μες στη νύχτα
τόσο μακρινό.

Τη συνταγή μου την ξεχνάω
κι απ`τα νεύρα μου γελώ
λες κι ήμουν τότε κάποιος άλλος
κι είναι μυστικό του
και παίζουμε κρυφτό.

Δε θα τη βρεις τη συνταγή για να σωθείς
όσο τα παλιά κι αν τα σκαλίζεις
το ξέρεις πάντα
απ`την αρχή θα ξαναρχίζεις
και θα`σαι πάντα
θα`σαι πάντα ατζαμής.

Του ράδιου το φωτάκι μόνο
μες στο σκοτάδι μού μιλά
στα σπίτια αντίκρυ και στο δρόμο
κανείς δε σεγοντάρει
κανείς δεν ξαγρυπνά.