Τα χρόνια μου βοριάς και βγαίνει ψεύτης
μπροστά μου όποιος, κι αν μπει, καθρέφτης,
τα χρόνια μου ζητήματα ωραία
μπροστά στου κόσμου τον προβολέα.

Ζωή μου, ρόδα, ρόδα που γυρίζει,
τ’ όνειρο αγγίζει, κλαίει και γελά,
ζωή μου, ρόδα, ρόδα που ρολάρει,
δίνει κι ας μην πάρει λίγα ή πολλά.

Τα χρόνια μου φωνή που δε σωπαίνει
κι απ’ τους χειμώνες ξέρει να βγαίνει,
τα χρόνια μου να τρέχουν σαν ποτάμια
κι απ’ την ορμή τους μια περηφάνεια.

Ζωή μου, ρόδα, ρόδα που γυρίζει,
τ’ όνειρο αγγίζει, κλαίει και γελά,
ζωή μου, ρόδα, ρόδα που ρολάρει,
δίνει κι ας μην πάρει λίγα ή πολλά.