Δώσ’ μου ένα αστέρι
να λάμψει η πλάση νύχτωσε γύρω
στο στερέωμα του κόσμου
νύχτα μόνο νύχτα

Λιώνω απόψε την καρδιά
σε τέσσερα τραγούδια
και τα σκορπώ
στους τέσσερις ανέμους
πάνω απ’ όλους τους πολέμους
για να σκεπάσουν τα παιδιά
τα παιδιά, τα παιδιά
που’ χουνε πόνο στη ματιά
τα παιδιά, τα παιδιά
που δε γελάνε άλλο πια τα παιδιά
σημαίες που δεν υψώθηκαν ποτές
κι ας αγαπούσαν τόσο τις κορφές
τα παιδιά

Πες μου ένα τραγούδι
ν’ αρπάξει ο κόσμος
με φλόγα ειρήνης
στο στερέωμα του πόνου
να βγει πάλι ο Ήλιος

Κόβω απόψε την καρδιά
σε τέσσερα λουλούδια
και τα σκορπώ
στους τέσσερις ανέμους
πάνω απ’ όλους τους πολέμους
για ν’ αγκαλιάσουν τα παιδιά
τα παιδιά τα παιδιά
που’ χουνε πόνο στη ματιά...