Κάθε φορά που πάω κάτι ν’ αλλάξω
κάτι καλύτερο από το χθες να φτιάξω
κάθε φορά που αρχίζω να ελπίζω
μου δίνεις μια και με γυρίζεις πίσω.

Την τύχη μου γαμώ
μα ποιος την έχασε για να την βρω εγώ.

Λέω πως αύριο καλύτερα θα ζήσω
θα έρθει η ώρα μου για να σε τιμωρήσω
το ίδιο λάθος όχι δε θα ξανακάνω
την άλλη μέρα όμως όλα τα ξεχνάω.

Την τύχη μου γαμώ
εσύ είσαι ακόμα εδώ

τον κόσμο αυτόν εγώ θα τον αλλάξω
της επανάστασης τη φλόγα εγώ θα την ανάψω.

Άσε να κοιμηθώ κι όταν ξυπνήσω
να μου θυμίσεις τον αγώνα να αρχίσω.

Κάτι με πιάνει και παθαίνω αμνησία
ξεχνάω τι έκανες σου δίνω αμνηστία
μ’ εκμεταλλεύεσαι σε πιάνει η απιστία
μετά φωνάζω δε μου δίνεις σημασία.

Την τύχη μου γαμώ
δε βάζω εγώ μυαλό.

Σαν ενεργός πολίτης σ’ όλα συμμετέχω
και υψηλό το φρόνιμα μου πάντα έχω
βγαίνω στους δρόμους δικαιώματα ζητάω
ψηφίζω πρώτα και μετά παραμιλάω.

Την τύχη μου γαμώ
που τσάμπα προσπαθώ

τον κόσμο αυτόν εγώ θα τον αλλάξω
της επανάστασης τη φλόγα εγώ θα την ανάψω.

Άσε να κοιμηθώ κι όταν ξυπνήσω
να μου θυμίσεις τον αγώνα να αρχίσω.

Μα αν στον ύπνο μου δω
πως θα βρούμε μπελά
ας τ’ αφήσουμε λέω
για άλλη φορά.

Αν στον ύπνο μου δω
πως θα δικαιωθώ
πάλι όλα καλά
άστα γι’ άλλη φορά.

τον κόσμο αυτόν εγώ θα τον αλλάξω
της επανάστασης τη φλόγα εγώ θα την ανάψω.

Άσε να κοιμηθώ κι όταν ξυπνήσω
να μου θυμίσεις τον αγώνα να αρχίσω.