Δεν περίμενες να φύγω και να σ’ αρνηθώ
κι από τη ζωή σου να χαθώ.
Πίστευες στον εαυτό σου σαν μικρό Θεό,
πώς να το πιστέψεις τώρα
ότι έφτασε η ώρα να πληρώσεις τον εγωισμό.

Τι νόμιζες, πως εύκολα τα πάντα θα κανόνιζες;
Τι νόμιζες και την καρδιά μου δεν την υπολόγιζες;
Δεν ήξερες δε ρώταγες.
Τι νόμιζες, πως θα πεθάνω μόλις θα με χώριζες;
Δεν πρόσεχες τα λόγια που ξεστόμιζες.
Πώς νόμιζες ότι θα σ’ ανεχτώ;

Δεν περίμενες ποτέ σου να εξελιχθώ
σ’ έναν εφιάλτη σου κακό,
δε με είχε η καρδιά σου τόσο δυνατό.
Δεν μπορείς να το πιστέψεις
κόντρα σ’ όλες τις προβλέψεις
έφυγα και σ’ άφησα εγώ.

Τι νόμιζες, πως εύκολα τα πάντα θα κανόνιζες;
Τι νόμιζες και την καρδιά μου δεν την υπολόγιζες;
Δεν ήξερες δε ρώταγες.
Τι νόμιζες, πως θα πεθάνω μόλις θα με χώριζες;
Δεν πρόσεχες τα λόγια που ξεστόμιζες.
Πώς νόμιζες ότι θα σ’ ανεχτώ;