Είσαι αρρώστια που πληγώνει την καρδιά
Είσαι σαράκι μες στο αίμα που κυλάει
Ομως σε θέλω και ας με καίς σαν τη φωτία
Γιά χωρισμό μη μου μιλάς γιατί πονάει

Εσύ μιλάς για χωρισμό
Και `γω φωνάζω σ’ αγαπώ
Δεν εχω Θεέ μου εγωισμό
Τι μου συμβαίνει

Ηρθα στο σπίτι σου κρυφά
Και ξυπνησέ όλη η γειτονία
Απο το κλάμα της καρδιάς μου
Που πεθαίνει
Και μόνο η ιδέα πως θα φύγεις
Μ’ αρρωσταίνει

Είναι τα λόγια που μου λες ανείπωτα
Και πίνω μόνος το φαρμάκι που κερνάς
Ολα μου μοιάζουν τώρα γύρω ύποπτα
Για χωρισμό πάψε επιτέλους να μιλάς.