Είν’ η ώρα περασμένη, η νύχτα όμως επιμένει
Δε λέει απόψε να χαράξει ο ουρανός
Έξω σκοτάδι κι η ησυχία
Μα στην καρδιά μου τρικυμία
Κι είναι ο χρόνος ο χειρότερος εχθρός

Κι ήρθες πάλι στο μυαλό μου
Σαν βροχή στον ουρανό μου
Και τα μάτια μου δακρύσανε ξανά
Κι ήρθες πάλι μες στη σκέψη
Και στα χείλη μου μια λέξη
Πως ακόμα σ’ αγαπάω αληθινά

Είν’ η ώρα περασμένη τίποτα πια δε μου μένει
Εγώ τον ήλιο περιμένω να φανεί
Έχω εξαντλήσει την σιωπή μου
Τα όρια της αντοχής μου
Από τη σκέψη μου δε χάθηκες στιγμή

Κι ήρθες πάλι στο μυαλό μου
Σαν βροχή στον ουρανό μου
Και τα μάτια μου δακρύσανε ξανά
Κι ήρθες πάλι μες στη σκέψη
Και στα χείλη μου μια λέξη
Πως ακόμα σ’ αγαπάω αληθινά
Αληθινά, αληθινά...