Μεσάνυχτα και κάτι
κόλαση το κρεβάτι
το σώμα μου δε με χωρά,
ας ξόδευες για μένα
δυο βράδια μαγεμένα
κι ας τα πληρώσω ακριβά.

Πιες από τα χείλια μου που καις,
κι ό,τι λες του φεγγαριού αναπνοές,
ένα φιλί βάζει στ’ όνειρο χαλί
για να πετάξω σαν πουλί.

Η νύχτα θέλει νύχτα
το σώμα κολυμπήθρα
κι εσύ αθάνατο νερό,
ως το πρωί να πίνω
να γράφω και να σβήνω
αυτά που έχω στο μυαλό.

Πιες από τα χείλια μου που καις,
κι ό,τι λες του φεγγαριού αναπνοές,
ένα φιλί βάζει στ’ όνειρο χαλί
για να πετάξω σαν πουλί.